Tropical Night (Korea,2018)

a.k.a. Yeoldaeya 열대야

“พี่ไม่อยากให้นายติดกับอดีต จงเลือกอนาคต เลือกคนที่นายอยู่ด้วยแล้วมีความสุขที่สุด”

มินกี มาตามหา แจฮี แฟนหนุ่มของพี่ชายที่พัทยา เขาเข้าใจว่าพี่ชายฆ่าตัวตายเพราะแฟนหนุ่มคนนี้ เขาอยากได้ยินคำขอโทษจากปากผู้ชายคนนี้สักครั้ง

“นายไม่เคยพูดคำว่าขอโทษเลย”

“ทำไมฉันต้องขอโทษด้วย ฉันต่างหากที่เป็นคนเจ็บ”

ค่ำคืนแรกที่มินกีมาถึงกรุงเทพ เดินอย่างเหม่อลอยคิดถึงพี่ชายอยู่แถวพัฒน์พงษ์ เขาไม่เคยเจอแฟนหนุ่มของพี่ชาย เขารู้แค่ว่าก่อนตายพี่ชายกับแฟนหนุ่มนัดกันว่าจะไปเที่ยวพัทยา ที่เมืองไทยด้วยกัน แล้วจู่ๆ สายตาของมินกีก็ปะทะกับสายตาเศร้าๆ ของชายหนุ่มคนนั้น

หนุ่มตาเศร้าเดินตามมินกีไม่เลิก จนสุดท้ายฉุดลากเขาไปที่หลังตึกแถว ระดมจูบมินกีอย่างไม่หยุด มันคือรอยจูบที่เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกเสียใจ อย่าจากไปไหนอีกเลยนะ ขอร้อง

ผมชอบความถ่ายหนังแบบกองโจร ที่ทำให้กรุงเทพกลายเป็นเมืองริมทะเลไปเลย หนังใช้วิธีแอบถ่ายแถวสยาม สีลม พัฒน์พงษ์ และก็ชายหาดจอมเทียน พัทยา ปกติการได้ดูหนังสายตาต่างชาติที่มาถ่ายบ้านเรามันดีอยู่แล้วคือได้มุมมองที่แปลกไปเสมอ เรื่องนี้ก็ได้

“อยากกินน้ำมะม่วงที่อร่อยกว่าที่เกาหลี และก็อยากเล่น้ำทะเลอุ่นๆ”

เปิดเรื่องที่ถ่ายจากเบาะหลัง Taxi นี่ดีเลย มืดๆ มัวๆ ขุ่นๆ ได้อารมณ์เศร้าเหงา สถานที่ Setting ก็เก๋ๆ เช่น มุมตึกแถว หลังร้านอาหาร ลานจอดมอเตอร์ไซค์ แค่นี้ก็เท่ห์แล้วไม่ต้องหา Location เลิศเลออะไรนักหนา เท่านี้มันก็ Exotic แล้ว

Imperfect is perfect ชอบประเด็นนี้มากเลย อืม น่าสนใจนะ เราไม่ต้องเป๊ะกับทุกเรื่องก็ได้ ปล่อยให้มันเป็นไปบ้าง หนังถ่ายเรื่องไม่เป็นเรื่องมั่วๆ บ้างก็ได้ เช่นข้าวผัดที่ไม่มีใครกิน จดหมายรักที่เขียนบนเศษกระดาษหนังสือพิมพ์ แก้วน้ำมะม่วงปั่นบนชายหาด เป็นต้น เพราะชีวิตจริงมันก็เป็นอย่างนี้แหละ เราอ่ะชอบคิดว่าชีวิตเรามันไม่เคยมีอะไรสมบูรณ์พร้อมเหมือนกับคนอื่นบ้างเลย แต่รู้ไหม นั่นน่ะแหละคือชีวิตที่สมบูรณ์ที่สุดแล้ว

เอาจริง Tropical Night หรือค่ำคืนของเมืองร้อน เนี่ย อืม เรื่องไม่ค่อยเกี่ยวกับกลางคืนแฮะ ถามว่าชอบทุกอย่างไหมนี่ไม่แน่ใจ แต่ผมร้องไห้ทำไมนะ ชอบตอนที่พี่ชายช่วยให้น้องชายหลุดจากอดีต เพราะเห็นว่าน้องชายชอบผู้ชายคนนี้มากๆ น้ำตาไหลด้วยความอบอุ่นเลย อืม เป็นอารมณ์นี้แหละ ที่ชอบ

#gagaoolala