Suddenly, Last Summer (Korea,2012)

เมื่อวานดูหนังของผู้กำกับอีซองฮีอิล แล้ววันนี้อยากดูอีก อยากได้อารมณ์หนักๆ แต่งดงามอีก

หนังสั้นเล่นกันสองคน เรื่องของครูกับนักเรียน ซึ่งปกติเราจะเห็นแต่นักเรียนกลัวครูใช่ป่ะ แต่เรื่องนี้ครูกลับกลัวนักเรียน กลัวตกหลุมรักนักเรียนตัวเอง ก็เด็กมันอ้อยซะขนาดนั้น

วันก่อนเด็กมอห้า อีซังวู แอบเห็นครูประจำชั้นหนุ่มสุดคิ้วของตัวเองในบาร์เกย์และก็แอบถ่ายรูปครูไว้ เขาอยากคุยกับครูเรื่องนี้ แต่ครูสิไม่อยากพูดถึงมัน

“ใช่ผมกำลังข่มขู่ครู ครูต้องอยู่กับผมวันนี้ แค่วันเดียว…”

“แต่ครูไม่อยากอยู่กับนาย”

ซังวู กึ่งบังคับครูล่องเรือในแม่น้ำฮัน ของกรุงโซล ลมเย็นเอื่อยคลายความร้อนของฤดูร้อน และความตึงเครียดของเขากับครูลงได้บ้าง ครูหนุ่มสับสนมากๆ ไม่มันไม่ถูกต้อง เราจะตกหลุมรักนักเรียนตัวเองไม่ได้

“นายไม่ใช่สเป็คของครู ลงจากรถไปได้แล้ว เหม็นกลิ่นนม”

“ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะ”

“ทำไมจะไม่ใช่ เด็กอย่างเธอ แค่เห็นคนใส่กางเกงก็เอาไปจิ้นต่อแล้ว”

“ครูคิดว่าผมรู้สึกกับครูแค่นั้นจริงๆ เหรอ”

ผมชอบความรู้สึก Tension หรือความตึงเครียดของความสัมพันธ์ครูนักเรียนคู่นี้มากเลยครับ มันแบบดูก็รู้ว่าครูกำลังต่อสู้ระหว่างความรู้สึกแอบชอบนักเรียน กับความรู้สึกผิดต่อจรรยาบรรณครู ซึ่งเอาจริงใครกำหนดไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าครูกับลูกศิษย์จะรักกันไม่ได้

ฉากที่ชอบมากๆ คือฉากที่ครูไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกขัดแย้งของตัวเองยังไง ก็เลยไล่เด็กหนุ่มด้วยความพูดแรงๆ แล้วก็ได้ผลเด็กหนุ่มหยุดคิดนิดนึงแล้วก็เปิดประตูลงจากรถวิ่งหนีไป ไม่ใช่ด้วยความโกรธ แต่ด้วยความเสียใจที่ครูไม่ยอมรับความจริง และต้องโกหกความรู้สึกตัวเอง

เป็นหนังสั้นๆ ที่ Impact ผมเรื่องการจริงใจกับความรู้สึกตัวเองมากครับ เราควรพูดหรือทำตามที่ตัวเองรู้สึกจริงๆ ซึ่งถ้าเราโกหกแม้กระทั่งตัวเอง โลกมันจะพังพินาศมาก

#gagaoolala

ป.ล.โน๊ตไว้สอนเขียนบทว่า ฉากแรกของเรื่องเนี่ยมันกระโดดเข้ามากลาง Conflict ได้เลยไม่ต้องเกริ่น Introduction เยอะ ดูแรกๆ อาจจะงงๆ หน่อย แต่พอจับทางได้มันจะทำให้เรื่องกระชับขึ้นมากเลย ภาษาผมเรียกว่า เข้าท่อนฮุคเลย อย่าลีลา 555