No No Sleep (Taiwan,2015)

a.k.a. wu wu mian

หนังเริ่มที่ภาพความเร่งรีบของกลางคืนแยกชิบูย่าในญี่ปุ่น ตัดไปเป็นภาพสะพานลอย สุดปลายทางเดินเราเห็นเงาตะคุ่มๆ ดูอยู่นานเงานั้นค่อยๆ เคลื่อนหากล้อง มันเป็นเงาของพระแก่ที่ย่างเท้าเดินอย่างเชื่องช้าที่สุด ราวกับเป็นการปฏิบัติกิจสงฆ์

หนังที่แปะโลโก้ไฉมิ่งเหลียนก็รู้อยู่แล้วว่า ใครคลั่งศาสนาอย่าดู ใครโฮโมโฟเบียอย่าดู ใครดูหนังแบบไม่มีคนพูดกันไม่ได้อย่าดู ใครเห็นจู๋ไม่ได้อย่าดู แต่ถ้าใครทนอะไรที่ว่าได้ หนังของไฉมิ่งเหลียนจะมีอะไรต่อมิอะไรให้คุณดูเยอะเลยครับ

หนังแช่ภาพสวยกริบแบบนิ่งๆ นานๆ ให้คนดู เหมือนเราได้หลุดเข้าไปใช้ชีวิตอยู่ในหนัง เช่นผมเห็นรายละเอียดของกระเบื้องในห้องน้ำ ใช้ลายอะไร ชิ้นไหนแตกบิ่นเป็นคราบ กระจกเป็นรอยอะไรบ้าง

ถึงแม้ปกติผมไม่ค่อยชอบดูหนังสั้นเท่าไหร่ เพราะว่ามันสั้นนั่นแหละ ดูแล้วมันไม่อิ่ม 55 แต่เรื่องนี้เป็นหนังไฉมิ่งเหลียนที่รักไง เรื่องราวการเดินทางของพระแก่ในค่ำคืนอันวุ่นวายของโตเกียว แล้วหยุดอาบน้ำที่ออนเซ็นของโฮสเทล และตอนแช่บ่อน้ำร้อนนั่นแหละที่พระแก่โดนหนุ่มหล่อข้างๆ สะกิด

โอย Shot ที่สองหนุ่มนั่งแช่น้ำเห็นแค่เงาใต้น้ำวับๆ แวมๆ มันตื่นเต้นมากครับ หนังไม่ได้โชว์อะไรโจ่งแจ้งก็จริง แต่คนดูก็เดาได้แหละว่าคู่นี้ยังไงอะไรกัน ผมชอบฉากนี้มากๆ มันมี Acting หนึ่งสองสามสี่ดีเทลเยอะโคตร ชอบความกล้าๆ กลัวๆ ของทั้งสองคนมาก ไฉมิ่งเหลียนเก่งมากๆๆ กับแนวทางแบบนี้ ไม่เคยพลาดเลยสักเรื่อง

ชอบประเด็นของหนังที่ว่า พระหนึ่งรูปพอถอดคอสตูมก็เป็นคนธรรมดาหนึ่งคนเหมือนกัน

ผมจะติดอยู่นิดเดียวตรงที่น้องหลี่คังเซิง นักแสดงหนุ่มปากเจ่อๆ สดใสสุดคิ้วคู่บุญของไฉมิ่งเหลียนที่เล่นกันมาแทบจะทุกเรื่องตั้งแต่ขบเผาะในหนัง Vive L’Amour แต่ในเรื่องนี้ทำไมโตขึ้นมาเป็นพี่ค่อมชวนชื่นได้ไม่รู้อ่ะ 555 ฮีเล่นเป็นพระแก่ที่ผมต้องเช็คแล้วเช็คอีกว่าใช่ฮีจริงๆ ใช่ไหม โอย อนิจจัง สังขารา

#MUBI