Manodrome (US,2023)

ทีแรกคาดหวังว่าจะเจอหนังเกย์เก็บกดเครียดๆ เพราะแอบไปส่องหน้าหนังมาบ้าง แต่ไม่เลยหนังแม่งเครียดกว่านั้นไปอีกอ่ะ เครียดจนเลยไปเป็นความดาร์คอันแสนงดงาม

ราล์ฟฟี่ ตกงานจนต้องขับอูเบอร์เลี้ยงดูเมียที่ท้องแก่แบบใกล้คลอดเต็มที อาจจะก่อนคริสต์มาสนี้แหละ เทศกาลที่เขาเกลียดเพราะพ่อเคยทิ้งเขาไปในวันนี้

ทุกเย็น ราล์ฟฟี่ไปยิมถูกๆ เพื่อปั๊มหุ่น เขาหลงใหลกับการมีกล้ามสุดๆ แต่ในเวลาที่ไม่มีใครเห็นเขาก็แอบกินขนมยัดๆ เข้าปาก มันทำให้เขายังคงอ้วนเตี้ยอยู่ดี

ก่อนดูคิดว่า นี่คงเป็นหนังของชายหนุ่มพังๆ แต่ดูเสร็จก็พบว่ามันพังระดับฉิบหายกว่านั้นไปมากๆๆ เลยนะ ราล์ฟฟี่ พอชีวิตเก็บกดทุกๆ ความเอาไว้ ความโกรธ ความต่ำต้อย ความเกย์หรือเปล่าอันนี้ไม่แน่ใจ โดยเฉพาะช่วงแรกๆ ที่เขาเอาแต่มองคนที่กล้ามสวยๆ หุ่นเป๊ะๆ มันชวนให้คิดจริงๆ ว่า เขาจะแนวเกย์ไหมนะ

ความสุดยอดของหนังเรื่องนี้คงเป็น Plot Twist จนเราเดาผิดตลอดเรื่อง ความเป็นคนด้อยท้ายสังคมมันก็นำไปเจอกับกลุ่มแนวๆ ลัทธิชายโสดที่สาบานจะไม่มีเพศสัมพันธ์ แบบพระๆ หน่อยๆ แต่ดูยังไงอีลัทธินี้ก็ดูไม่ปกติ คือแบบเน้นความชายเป็นใหญ่ เน้นเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับผู้ชายในค่าย คือถ้าใครที่ชีวิตพังพินาศหลงเข้ามา คงอินแหละ

There’s no God, but Ralph

มันไม่มีพระเจ้า มีแค่ราล์ฟ ผู้นำสอนให้ราล์ฟฟี่ท่อง จนความปีศาจที่เขาหมักหมมเอาไว้ในใจผุดขึ้นมา จนหยิบท่อนเหล็กไปฟาดซานตาคลอสริมถนนจนคว่ำ

ฉากที่ชอบแน่นอนคือ ฉากที่ราล์ฟฟี่ตามหนุ่มผิวดำที่เป็นตัวท้อปปั๊ปหุ่นจากยิม ไปจนถึงโรงงานที่หมอนั่นทำงาน เอาจริงนี่แม่งลุ้นตัวโก่งเลยว่า จะตามไปทำไมนะ ไปยิงทิ้ง ไปโดนเขาฟาดกลับ แต่สุดท้ายก็ไปโดนเขาเอาตูดอ่ะ เนี่ยฉากนี้ก็ทำให้เรา เอ๊ะ หรืออีราล์ฟฟี่นี่เป็นเกย์เก็บกด

แต่ แต่ แต่ ช้าก่อน ทั้งหมดที่เล่าไปนั่นมัน Plot Twist ไปอีกหลายตลบ เล่าทิ้งไว้แค่นี้ แต่นี่คือหนังที่พูดถึงผู้ชายแมนๆ ว่า สิ่งที่นายต้องการไม่ใช่การแข็งแกร่งขึ้นหรอกนะ แต่คือความอ่อนโยนต่างหาก ความอ่อนโยนในตัวเองที่นายโหยหา

หนังสอนให้เราอย่าแอ๊บ “แมน” แต่จงเปราะบางให้มาก โอนอ่อนให้มาก ก่อนที่ทุกอย่างจะหักพังทะลาย เพราะความแข็งแกร่งที่เราหลอกตัวเอง